Er is iets fascinerends aan het observeren van de verschillende muzikale golvingen die Myd in de loop der tijd heeft gevolgd. We hebben hem bezig gezien, incognito, op een all-inclusive cruise, non-stop dansend in de woonstraten van L.A., of swingend tijdens zijn CoMyd 19 livestreams ("beste dansshow" volgens Billboard, vóór Calvin Harris en Diplo), soms alleen en suave, soms spottend en omringd door gasten.

Dit is een jongen die weet hoe hij mensen op allerlei manieren aan het lachen moet maken, zonder ooit te hard zijn best te doen, en die ook weet hoe hij muziek moet maken in vrijwel elke situatie. Born A Loser verschijnt op 30 april op Ed Banger/Because Music en is zijn eerste album na een carrière van meer dan tien jaar en verschillende EP's, waaronder All Inclusive uit 2017. Het is een carrière die begon met zijn vrienden in Club Cheval, terwijl hij zijn studies aan Femis afmaakte, helemaal aan het einde van de jaren 2000: dit wonderbaarlijke kwartet van dj's/producers uit het noorden van Frankrijk, dat hij vormde met Sam Tiba, Panteros 666 en Canblaster, en waarmee hij nog steeds erg close is, gaf een nieuwe impuls aan de lange geschiedenis van de Franse electro. Daarna stapte hij over naar Brodinski's Bromance-label, produceerde hits voor rappers SCH, Alonzo en Theophilus London op 'Can't stop' (feat. Kanye West), remixte Dua Lipa en Major Lazer, en werd genomineerd voor een César award 2018 voor de soundtrack van Petit Paysan.

Nu hij deel uitmaakt van de Ed Banger-stal, werkt hij samen met youtuber Squeezie en indie-icoon Mac DeMarco en ontwikkelt hij zijn kenmerkende imago samen met fotograaf en regisseur Alice Moitié. Wat we op dit album horen is logischerwijs de synthese van een decennium aan persoonlijke en sonische avonturen: een reis tussen house, pop en de doe-het-zelf-werkplaats, badend in een eindeloze zomerse sfeer die zowel hedonistisch als melancholisch is.

Van het Born A Loser-album kenden we al 'Moving Men' met DeMarco, en daarvoor de hit 'The Sun'. Born A Loser" gaat vergezeld van een bad trip video waarin Myd haar pruiken dubbelganger ontmoet in haar eigen flat. "Het nummer is een anthem opgedragen aan alle mensen die zichzelf als losers beschouwen. Ik deel dit gevoel om ze alle kracht te geven die ze nodig hebben om grootse dingen te bereiken", zegt de artiest, wiens echte naam Quentin Lepoutre is. Deze "grootse dingen" zijn in feite deze veertien tracks, die elk lijken te zijn bedacht voor een bepaalde stemming aan het einde van de lente, en die ongetwijfeld net zo goed zullen passen bij de verschillende opeenvolgingen van zomerdagen. Een multi-ambient landschap dat laveert tussen pure club anthems ("Born A Loser", "Together We Stand", "Now That We Found Love"...) en meer delicate deuntjes ("We Are the Light", "Call Me", "Moving Men").

"Born A Loser heeft een unieke structuur", vertrouwt Myd me toe. "Er zijn popsongs, maar er zijn ook een paar extreme productiekeuzes. Vroeger was ik daar een beetje verlegen mee. Deze keer maak ik het album af met veel vertrouwen.Ik heb het op mijn eigen manier gedaan en ik ben er erg blij mee, het is echt belangrijk om te voelen dat het werk gedaan is". 

Het zeer gelaagde geluid van Born A Loser is het resultaat van een kundige stapeling van lagen en details, zowel vintage (je hoort samples van Alton Ellis - Black Man's Pride of een zeer Californische akoestische gitaar), maar ook concrete geluiden (fietsbellen, echte stemmen opgenomen met een mobiele telefoon, vogelgeluiden...) en meer hedendaagse kleuren.Naast DeMarco, Myd's Amerikaanse alter ego, horen we de Britse zanger Bakar op "Got It" en de Uruguayaanse gitarist Juan Wauters op "Wether the Weather". Op het zonnige, melancholische "Let You Speak" ruilt Myd zijn electrohoed in voor een indiepophoed, met een echo van de muziek van Metronomy.Het nummer gaat vergezeld van een prachtige video van de Amerikaan Dan Carr (Dissidence Prod).

Het is een album zoals zijn maker: soms grof, maar altijd geïnspireerd en gastvrij. Het is ook een album dat Myd beschrijft als een project dat hij in zijn eigen hoek heeft uitgevoerd, puttend uit zijn intimiteit en zijn geheugen: "Voor mij vormt het album meer een onderbreking van het ene hoofdstuk dan dat het een ander begint," legt hij uit."Ik zie inspiratie als een long.Soms is het nodig om inspiratie en kennis van andere mensen te nemen. Dan zijn er momenten dat je veel moet produceren, en zo heb ik voornamelijk voor mezelf gewerkt.Ik denk dat ik in het volgende hoofdstuk zal samenwerken met andere mensen en meer zal delen van wat ik heb gedaan."

Geboren als verliezer

Voor nu kunnen we in ieder geval genieten van dit persoonlijke en genereuze album, waar stemmen en grooves, vreugde en verdriet samenkomen en waar Myd achter het burleske en bizarre een echte gave voor bitterzoete hits onthult.